"Başın Öne Eğilmesin" adı.. Ne kadar iddialı.. Ama iddiası romantizmden öteye geçemiyor. Kalemine diyecek yok. İyi yazar. Ama bir gazeteciden kitabın içini daha fazla doldurmasını beklerim.
Önce Hürriyet'ten ayrıldı, sonra Haberturk'den kovuldu. Bu süreç içinde yaşadıklarını yazmış Bekir Coşkun. Bir kısmına tanık oldum, bir kısmını da medyadan takip ettim. Emin Çölaşan'ın kitaplar da zaten aynı dönemi anlatmıştı. İnsan bilinmeyeni bekliyor böyle bir kitap alınca eline. Sanırım insani bazı ilkelerden ötürü çok şeyi yazmadı. Ama geriye de romantik cümleler dışında okuyacak bir şey kalmadı. Aydın Doğan'ın üstü çizilecek gazetelecilerden söz ettiği bölüm kitabın tek farklı bilgisi. O da tahmin ediliyordu.
Bazı karakterler hakkındaki düşüncelerini net yazmasını da beklerdim. Fatih Altaylı AKP ilk iktidara geldiğinde çizgisini değiştirmişti. Çok tepki almıştı. Coşkun'un da isim vermeden dönek diye yazdığını hatırlıyorum. Ya da türbanlı yazar Nihal Bengisu Karaca hakkındaki görüşleri...
İddia yok, bilgi yok, sadece romantizm var. İhtiyaç duyulan çok daha sert ifadelerdi belki de..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder